Kraj Grecja

Stolica: Ateny
Powierzchnia: 131 990 km²
Ludność: 11 305,1 tys.
Waluta: euro (EUR), 1 EUR = 100 centów
Język: grecki
Wiza: wiza nie jest wymagana
Napięcie: 220 V

Alonissos

Andros

Antiparos

Ateny

Attyka

Chalkidiki

Chios

Epirus

Evia

Grecja Środkowa

Grecka Macedonia

Ikaria

Ios

Rozrywka, piękne plaże i mnóstwo wakacyjnych atrakcji.

Informacje ogólne

Turystom określenie Cyklady kojarzy się przede wszystkim z morzem i słońcem, gościnnością mieszkańców, bajecznymi plażami oraz szmaragdowym morzem rozbijającym się o porozrzucane skrawki lądu, a także wielodniowymi rejsami po bezmiarze błękitu. Najpiękniejsze spośród greckich wysp upodobali sobie przede wszystkim żeglarze, chociaż bardzo często zaglądają tam turyści poszukujący błogiego wypoczynku i możliwości wygrzewania się w zachwycającej okolicy. Każda wyspa gwarantuje odrębną atmosferę, piękne widoki i bazę turystyczną zorganizowaną na różnych poziomach. Wśród zwartej zabudowy wiosek zdobiących wyspy archipelagu każdy znajdzie coś dla siebie. Zachwycić mogą bielone wapnem domy z płaskimi dachami i kolorowymi okiennicami, kościoły z błękitnymi kopułami, ocienione arkadami pasaże, po których spacery są niezwykle romantyczne, a także malownicze pola z uprawami oliwek, migdałowców, winorośli i pomidorów. W wielkim skrócie Cyklady to raj dla miłośników wypoczynku i bogata oferta wszystkiego, co w Grecji najlepsze.

Sama nazwa Cyklad – „Kiklades” – wywodzi się od określenia „krąg wokół Delos”, gdyż w centrum wysp znajduje się święta wyspa Delos w starożytności poświęcona Apollinowi, a słowo „kyklos” oznacza „koło” – archipelag przypomina bowiem szereg wysp rozrzuconych po morzu na planie okręgu. Cyklady zajmują centralną część Morza Egejskiego, przy południowo-wschodnich wybrzeżach Grecji. W ich skład wchodzi ponad 200 wysp i wysepek różnych rozmiarów ze skalistym krajobrazem (z wyjątkiem Andros, Kea i Naksos porośniętych lasami i bujną roślinnością), o którego wulkanicznym pochodzeniu świadczą liczne źródła termalne.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Pierwsi na archipelag w III w. p.n.e. dotarli mieszkańcy Krety na długo przed narodzinami cywilizacji cykladzkiej, która pozostawiła po sobie ślady między innymi w postaci marmurowych posążków i ciekawych rozwiązań architektonicznych. Na wyspach rządziły różne ludy, począwszy od Jonów, Persów i Macedończyków, poprzez Rzymian, Gotów i Normanów, skończywszy na Wenecjanach. Cyklady opustoszały za czasów pirackich podbojów, kiedy ludzie bali się zniewolenia i uciekali na stały ląd. Sytuacja zmieniła się dopiero w 1832 r, gdy wyspy na stałe zostały przyłączone do Grecji. Chociaż dzisiaj rządzi tam turystyka, wiele wysp pozostaje nadal dziewiczymi enklawami, na których można odnaleźć upragniony spokój i ciszę. Warto jednak pamiętać, że każdy skrawek lądu wyłaniający się z mórz ma swoją indywidualną historię i związany jest z mitologicznymi opowieściami.

Ios – wyspa znana jest szczególnie wśród młodzieży odwiedzającej ją tłumnie dla zabawy w stolicy wyspy o tej samej nazwie, która bardzo często w sezonie letnim zamienia się w jedną wielką tawernę czynną do białego rana. W dzień przychodzi czas na plażowanie, najlepiej nadaje się do tego długa i piaszczysta plaża Gialos oraz położona na południe od stolicy piaszczysta Milopotamos. Największą atrakcją turystyczną wyspy jest owiany legendami domniemany grób największego poety starożytnej Grecji – Homera, do którego prowadzi trakt na północy, położony wśród kilku innych grobowców. Jeżeli ktoś dysponuje większą ilością czasu z powodzeniem może wybrać się do ciekawych ruin weneckiej fortecy wybudowanej w XV w., zwanej Paleokastro.

Kuchnia

Głównym składnikiem kuchni greckiej jest oliwa z oliwek, której zalety doceniano już w starożytności używając jej w kosmetyce po kąpieli, a także polewano mięsa smażone na ruszcie. Obecnie jest podstawą wszystkich greckich potraw i służy nie tylko do smażenia, ale często w dużych ilościach dodawana jest do sałatek, sosów a nawet zup. Jest również jednym z powodów uznania kuchni greckiej za jedną ze zdrowszych i smaczniejszych, gdyż oliwa jest lekko strawa i posiada delikatny smak nadający charakteru poszczególnym potrawom.

Kuchnia grecka ma wiele zapożyczeń z typowej kuchni śródziemnomorskiej i bałkańskiej – często dodawany jest czosnek, liście winorośli i duża ilość warzyw, pomidorów i papryki. Bazą wielu produktów jest baranina i ryby.  Bez wątpienia odróżnia ją jednak ser feta, produkowany w różnych odmianach, typowe greckie zupy i sosy, oraz sposób przyrządzania niektórych dań.

Kuchnia grecka jest bardzo popularna w Europie, ale jadąc do Grecji może nas w niej zaskoczyć nie tylko bogactwo menu, ale też tradycje kulinarne. Pierwszym zaskoczeniem może być sposób podawania potraw, gdyż większość podawana jest w temperaturze pokojowej. Grecy uważają, że taka temperatura najbardziej uwydatnia smak. Poza tym, zamawiając w restauracji obiad kilkudaniowy dostaniemy wszystko naraz gdyż idea podawania dań kolejno jest w tym kraju obca. A jeżeli siedzimy przy stoliku z kilkoma osobami, które zamawiają to samo można dostać wielki półmisek z potrawą, z którego każdy nabierze ile sobie życzy. Suto zastawione stoły z kolorowymi potrawami są typowe dla kuchni greckiej. Obojętnie co zamówimy na na stole zawsze znajdzie się woda i chleb, będący dodatkiem do większości potraw.

Rytm dnia w Grecji sprawia też, że pory i ilość posiłków różni się od panujących np. w Polsce. W Grecji nie jest popularne pełne śniadanie, a często słyszy się, że w ogóle się go nie jada. Dla Greka śniadaniem jest zazwyczaj filiżanka kawy i sucharki, biszkopt lub placek z dżemem. Przed południem jako przekąska typowe jest ciasto tyropitta, wypełnione gorącym płynnym serem feta. Obiad spożywa się ok. 14-17, a głównym posiłkiem jest kolacja jedzona zwykle na mieście w restauracjach lub tawernach ok. godz. 20-22. Oczywiście w hotelach rytm ten może się różnić, gdyż znaczna większość dostosowuje się do potrzeb turystów. W większości restauracji menu pisane jest po angielsku, a w kurortach popularnych wśród naszych rodaków zdarzają się pisane po polsku.

Jeżeli chcemy spróbować typowej greckiej kuchni warto udać się do kameralnych tawern, gdzie jadają mieszkańcy. Popularne przed jak i między posiłkami są tzw. mezedes, czyli przystawki.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Panujące tu już od maja wysokie temperatury przyczyniają się do rosnącej popularności kawy przygotowanej na zimno – Frappe – podawanej w wysokich szklankach, robiona na bazie wody mineralnej z dodatkiem mleka i cukru.

Ważnym elementem greckiej kuchni jest wino, które doceniane było już w starożytności, a sposób jego powstania opisuje mitologia. By uchronić swego nieślubnego syna Dionizosa przed gniewem Hery, Zeus zamienił go w barana. Bogini jednak nie dała się oszukać i przywróciła mu człowieczą postać, ale ukarała go obłędem. Szalony Dionizos żeglował po morzu i podczas jednej wyprawy poznał rolnika o imieniu Ikarios, który nauczył go uprawiania winorośli. Sok z zebranych winogron sfermentował, a Ikarius chcąc ukarać Dionizosa za niedopilnowanie kazał mu go wypić. Historia, kończy się dość tragicznie, gdyż odurzony bóg zabił rolnika, ale od tamtej pory kojarzony jest w mitologii z winem i zabawą.

Charakterystyczne w  smaku i nie występujące poza Grecją jest wino Retsina, które jest młodym winem przyprawionym sosnową żywicą. Po wytłoczeniu leżakuje zaledwie kilka tygodni i nadaje się do spożycia, jednak po mniej więcej roku, jej smak przypomina ocet. Narodowym trunkiem Grecji jest też „ouso me mese”, znane jako ouzo – 48-procentowy alkohol doprawiany anyżem i koprem. Międzynarodową sławę wśród alkoholi zyskała również Metaxa – brandy z dodatkiem wina i mieszanki przypraw. By wyprodukować dobry trunek destyluje się dwukrotnie alkohol, który następnie leżakuje od 3-15 lat. Dopiero po tum czasie dodawane są do niego wino i zioła, które tworzą charakterystyczny smak. Niektórzy twierdzą, że niegdyś dodawano też płatki róż. Alkohol jest następnie słodzony, trafia do dębowych beczek i czeka ok. pół roku na rozlanie do butelek.

Na niewielkim Santorini dominuje typowa kuchnia grecka, ale coraz bardziej dostosowuje się ją do kuchni śródziemnomorskiej i włoskiej. Na wyspie poza małym źródełkiem nie występuje woda. Mieszkańcy w niewielkim stopniu odsalają wodę morską, ale większość wody i produktów przywożona jest z innych wysp.

Obyczaje

W Grecji tożsamość osoby oraz jej status społeczny wyznacza przynależność do rodziny. Jest ona nieco inaczej pojmowana niż na Zachodzie, gdyż jest grupą krewnych nie tylko noszących jedno nazwisko, ale tez mieszkających razem. Typowe greckie domy są bardzo obszerne by pomieścić kilku pokoleniową rodzinę. Poza tym ma ona bardzo patriarchalny charakter, co sprowadza się do tego, że status społeczny kobiety określa związek z mężczyzną. W ostatnich czasach te surowe reguły zostały złagodzone, a kobiety stają się coraz bardziej niezależne. W 1983 r. zniesiono też ustawowy obowiązek wnoszenia posagu podczas wydawania córki za mąż. Tradycja ta wywodziła się z wysp Morza Egejskiego, gdzie dom rodzinny należał do kobiety jako opiekunki ogniska domowego, jednak w dobie kryzysu zwyczaj ten został zniesiony co znacznie odciążyło wielodzietne rodziny. Tradycją jednak nadal jest przekazywanie sukni panny młodej przez jej matkę i szycie ubrań lub pościeli przez kobiety z rodziny oraz wkładanie do rękawiczki panny młodej kostki cukru by miała słodkie życie w małżeństwie. Greckie wesela są bardzo huczne, taneczne i czasem przeciągają się na kilka dni. W miasteczkach i wsiach z tradycjami zdarza się, ze orszak panny młodej przemierza ulice co jest bardzo ciekawym widowiskiem.

W Grecji miejscem szczególnie często odwiedzanym są klasztory, gdzie wymagany jest odpowiedni ubiór zakrywający kolana i ramiona. Również do wielu innych miejsc nie można wejść w stroju plażowym.

W kościołach i klasztorach nie można robić zdjęć, natomiast w muzeach tylko bez użycia flesza, o ile nie ma piktogramów z zakazem. Często również możliwość robienia zdjęć w obiektach wiąże się z wykupieniem zgody w kasie.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

W greckich barach często można zobaczyć zamyślonych mieszkańców, którzy siedzą nad planszami. Grają oni w Tavli – grę uznawaną za jedną z najstarszych na świecie, która przybyła do Grecji prawdopodobnie z Egiptu ponad 5 tys. lat temu. Jest ona znana na całym świecie jako Backgammon.

Grecy uważani są za naród radosny, który bawi się często, głośno i długo. Widać to zwłaszcza na różnego rodzaju światach i festiwalach, jak również w zwykły dzień na ulicach, gdzie słychać muzykę. W Grecji znanych jest ponad 150 rożnych tańców, często regionalnych, a większość z nich tańczy się w kole lub korowodzie. Najpopularniejszy z nich to kalamantianos i zeimbekikos – czyli solowy taniec mężczyzn do muzyki wygrywanej na bouzouki. Najbardziej znanym na świecie jednak jest taniec Greka Zorby – który nawiązuje do kroków „tańca rzeźników” dawnego Konstantynopola.

Aktywny wypoczynek

Cyklady uchodzą za raj dla miłośników windsurfingu, kitesurfingu, paralotniarstwa, nart wodnych i żeglarstwa. Przy plażach wybrzeży wielu wysp działają szkoły i wypożyczalnie sprzętu wodnego. Czas można spędzić na rejsach promem lub jachtami wokół archipelagu, rejsy zwykle połączone są z możliwością kąpieli przy jednej z bezludnych wysepek lub w trudno dostępnych zatoczkach kąpielowych. Zwolennicy schodzenia pod wodę mogą zainteresować się licznymi terenami nadającymi się do nurkowania z akwalungiem, informacje na ten temat można uzyskać w większych marinach i portach. Dla miłośników turystyki pieszej przygotowano wiele szlaków, z których mogą korzystać również rowerzyści – większość wysp ma górski charakter, dzięki któremu doskonale nadają się do tego typu aktywności fizycznej.

Wycieczki Fakultatywne

Milos – niezwykła wyspa której barwy i kształty zapierają dech w piesiach, a morskie urwiska, jaskinie z niezwykłymi szatami naciekowymi oraz liczne gorące źródła dodają jej piękna i przyciągają nie tylko pasjonatów geologii. Zastygła lawa wlewająca się do grot morskich lub stygnąca gwałtownie w zetknięciu z morską wodą wytworzyła przedziwne kształty linii brzegowej. Na wyspie w dużych ilościach wydobywa się liczne minerały, jak kaolin, baryt i perlit. Znajduje się tam większe miasto portowe – Adamas, obok którego znajduje się bardzo ciekawa wioska Apollina. Samo miasto zostało założone przez uchodźców z Krety, przez co widać ogromne wpływy "wielkiej wyspy" na architekturę i kulturę. Warto zobaczyć cerkiew Agia Triada (Świętej Trójcy) z przepięknymi kreteńskimi ikonami. Głównym ośrodkiem kulturalnym wyspy jest Plaka (Milos), gdzie w Muzeum Archeologicznym wystawiona jest kopia słynnej Wenus z Milo. Między obiema miejscowościami znajdują się katakumby z najstarszymi w Grecji szczątkami chrześcijan.

Paros – wyspa należąca do Cyklad znana z bujnego nocnego życia, zwłaszcza w stolicy – Parikii i przepięknej bizantyjskiej cerkwi z VI w. Ekatontapiliani – Matki Boskiej Stu Drzwi. Wyspa słynęła niegdyś z najwspanialszych na świecie złóż marmuru, z którego zbudowane jest m.in. weneckie kastro w centralnej części Paros. Na wyspie można również relaksować się na słynnej Christi Akti – Złotej Plaży. Podróż po wyspie obfituje w zwiedzanie starych wiosek, portów rybackich, klasztorów, stolicy-labiryntu oraz niezliczonych dyskotek, w których można przepaść na wiele godzin. Na sąsiedniej wyspie Andiparos 15 sierpnia odbywa się jeden z najciekawszych festiwali w Grecji – parada oświetlonych łodzi rybackich oraz widowiskowe pokazy sztucznych ogni. Jedne z najlepszych, piaszczystych plaż znajdują się na zachód od miejscowości Naoussa, są to Piperi oraz niezwykła Kolimbithres położona wśród form skalnych wyrzeźbionych przez wodę i powietrze. Dogodne warunki do uprawiania windsurfingu i żeglarstwa panują w okolicy cypla osłaniającego plażę Langeri, chociaż wielu miłośników żagli chwali sobie również zatokę na wysokości Santa Maria.

Naksos – największa wyspa należąca do Cyklad, oferuje wysokie góry, długie i piaszczyste plaże, urokliwe wioski, klasztory, ruiny i niepowtarzalną atmosferę. Najwyższym wzniesieniem wyspy jest góra Zeusa, który podobno przyszedł na świat w jaskini pod szczytem. Główne miasto Naksos (Chora) to labirynt weneckich uliczek, zamkowych murów, starożytnych ruin i bizantyjskich kościołów. Na wyspie znajduje się wiele zabytków przeszłości, a najstarsze to ślady prehistorycznej osady sprzed 4,5 tys. lat. Ciekawostką turystyczną są gigantyczne posągi z VII w. p.n.e. porzucone na pastwę losu w kamieniołomach. W okolicy miasta Naksos oferującego bazę noclegową o różnym standardzie znajdują się najładniejsze plaże na wyspie. Całe wybrzeże południowo-zachodnie charakteryzuje się pięknymi, piaszczystymi plażami doskonale nadającymi się do wygrzewania na słońcu oraz uprawiania sportów wodnych.

Santorini – jedna z najpiękniejszych wysp basenu Morza Śródziemnego, powstała wskutek wielkiego kataklizmu. Atol tworzą zatopione częściowo strome ściany szczytu wulkanu (kaldera), pośrodku których znajduje się głęboka zatoka. Fira (Thira) – to główna miejscowość wyspy, która położona jest na krawędzi kaldery, a jej znakiem rozpoznawczym są białe domki, i kręte brukowane uliczki ze schodami. Jest to najczęściej odwiedzane miasto wyspy ze względu na dwa porty mieszczące się w dolnej części, do którego przybijają nie tylko jachty i barki, ale również duże statki wycieczkowe. Żeby dostać się do miasta trzeba wspiąć się po prawie sześciuset stopniach, ale wysiłek rekompensuje zapierający dech w piersiach widok. Większość wycieczek zostaje tu do wieczora by w niepowtarzalnej scenerii greckich kawiarni z balkonami nad urwiskiem obserwować skąpaną w zachodzącym słońcu zatokę. By poznać historię wyspy warto udać się do Muzeum Margon Gizi mieszczącego się w XVII-wiecznej rezydencji ocalałej po trzęsieniu ziemi w 1956 r. Jest tam wiele dokumentów, rycin i map sięgających XVI w. Miasto jest bardzo dobrze przygotowane na przyjęcie turystów, którzy poza tawernami z przepyszną grecką kuchnią znajdą również hotele. Najciekawsze miejscowości to: Ia – wioska znajdująca się w północnej części po wewnętrznej stronie kaldery, która jest chyba najczęściej fotografowaną częścią wyspy. Została odrestaurowana po trzęsieniu ziemi w 1956 r. i odkopana z popiołów, a jej główną atrakcją poza białymi domkami i niezapomnianemu widokowi na zatokę są cerkwie z niebieskimi kopułami. W dolnej części wioski znajduje się niewielka plaża z czarnym, wulkanicznym piaskiem, a na zboczach jaskinie mieszkalne, z których część przekształcona jest w hotele. Z Ia można udać się brzegiem kaldery na pieszą wycieczkę do Imerovigli, gdzie po drodze zobaczyć można czerwono-fioletowe skały i zastygłe języki lawy; Parissa – rozrywkowy kurort wschodniego wybrzeża, który rozwija się w bardzo szybkim tempie oferując bazę gastronomiczną i hotelarską na dobrym poziomie. Dolną część miasta zajmuje plaża z czarnym żwirem ciągnąca się na długości kilku kilometrów. Schodami prowadzącymi z miasta, można wspiąć się do ruin starożytnej Thiry; Kamari – kurort sąsiadujący z Parissą, posiadający dostęp do czarnej, żwirowej plaży, gdzie z roku na rok pojawia się więcej hoteli.

Ateny – stolica Grecji stanowiąca kolebkę demokracji, której historia przekracza 3 tys. lat. Jest również jednym z najważniejszych destynacji turystycznych Europy z imponującymi zabytkami starożytności. Rozłożone są między Zatoką Sarońską i czterema wysokimi wzgórzami, będącymi częścią miasta – Egaleo na południowym zachodzie dochodzący do wysokości 414 m n.p.m., Parnitha – sięgająca 1423 m n.p.m na zachodzie, Imittos – wysoki na 1026 m n.p.m. na wschodzie i górujący północy Pentelikon – 1108 m n.p.m. Ateny podzielone są trzema uskokami tektonicznymi co skutkuje częstymi, choć przeważnie niedużymi trzęsieniami ziemi. Ostatnie duże trzęsienie w 1999 r. poskutkowało zmianą przepisów budowlanych w mieście. W starożytności wstrząsy w mieście tłumaczono jako gniew bogów i składano im dary. W mieście znajduje się wiele śladów po bogatej historii miasta. Miasto założone zostało na pozostałościach twierdzy mykeńskiej na wzgórzu Akropolis, gdzie następnie również na sąsiadujących wzgórzach powstało miasto z dużą agorą (antyczny rynek), aeropagiem, gdzie odbywały się sądy, duża ilością świątyń poświęconych rożnym bóstwom i gmachami publicznymi. Nazwa miasta pochodzi od greckiej bogini mądrości Ateny. Według mitologii kiedy bogowie olimpijscy dzielili między siebie ziemie, gdzie mają być szczególnie czczeni Posejdon i Atena upodobali sobie szybko rozwijające się miasto nad Zatoką Sarońską. Ponieważ nie mogli osiągnąć kompromisu a kłótnie były coraz bardzie zażarte zwrócili się do mieszkańców by oni sami zdecydowali któremu bóstwu chcą składać cześć. Zdecydowali oni, że oddadzą miasto bogowi, który podaruje im najbardziej przydatną rzecz. Posejdon ofiarował wodę, która wytrysnęła ze źródełka. Atena natomiast stworzyła drzewko oliwkowe i pokazała jak zrobić oliwę z oliwek, która do dnia dzisiejszego jest podstawą greckiej kuchni. Najważniejszym miejscem Aten jest Akropol na wapiennym wzgórzu, gdzie znajduje się Partenon – świątynia Ateny Partenos (Dziewicy) wykonana w doryckim stylu przez Peryklesa, a rzeźby wykonał sam Fidiasz. Inne ważne budowle to Propyleje – stanowiące wejście na święte wzgórze, Erechtjon poświęcony Atenie i Posejdonowi oraz świątynia Nike. By zapoznać się dokładnie z bogatą historia miasta warto udać się do znajdującego się niedaleko Muzeum Archeologicznego. W mieście znajduje się bardzo wiele budynków i świątyń, na których poznanie trzeba przeznaczyć znacznie więcej niż jeden dzień. Najważniejsze to: Agora z Wieżą Wiatrów, pozostałościami po Hibliotece Hadriana i meczetem Fethiye Tzami, Aeropag, Tezejon, Teatr Dionizosa, Świątynia Zeusa Olimpijskiego oraz Kalimarmaron – stadion olimpijski z IV w. p.n.e. będący miejscem pierwszej nowożytnej olimpiady po odrestaurowaniu. Korynt – miasto portowe leżące przy Przesmyku Korynckim, który łączy Peloponez z lądową częścią Grecji. Dzisiejsze miasto położone jest kilka kilometrów od starożytnych ruin, które leżą we wsi Archea Korinthos. Znajdują się tu m.in. ruiny świątyni Apollina z V w. p.n.e., a powyżej, na stromej skarpie wznosiła się słynna w starożytnej Grecji świątynia Afrodyty uważana za miejsce sakralnej prostytucji, która nie przetrwała do naszych czasów. Warto zobaczyć również dobrze zachowane obwarowania średniowiecznej twierdzy.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Teby – miasto, które w starożytności było centrum polityczny środkowej części Grecji, a obecnie mieszka tu mniej niż 20 tys. ludzi. Nawiązują do greckiej mitologii i opowiadań Teby to miejsce narodzin Dionizosa, Heraklesa i późniejszego króla – Edypa. Istnieje również wiele śladów świadczących o tym, że miasto było jednym z centrów cywilizacji mykeńskiej na podbitym lądzie. Miasto bardzo szybko się rozwijało i stało się konkurencją Aten – rywalizacja między miastami sprawiła, ze w wojnach perskich i peloponeski Teby stawały się sojusznikiem każdego kraju, chcącego podbić Ateny. Największą klęską miasta była walka z Macedonią, kiedy to miasto zostało prawie doszczętnie zniszczone, a wszyscy mieszkańcy dostali się w niewolę. Można podziwiać tu ruiny Kadmey – akropolu tebańskiego, na którym wybudowany garnizon macedoński – obecnie również ruiny.

Sparta – miasto Peloponezu będące stolicą Lekonii, które jest jednym z najbardziej znanych i znaczących w historii Grecji. W skład nowożytnej miejscowości wchodzą ruiny starożytnej Sparty i średniowiecznej Mistry. Historia Sparty sięga aż XII w. p.n.e. kiedy to stała się jedną z osad Dorów zasiedlających tereny Peloponezu. Cztery wieki później powiększone znacznie miasto słynęło jako potęga militarna. Dzięki zastosowaniu falangi Spartanie stłumili zbuntowaną ludność meseńską, założyli Związek Peloponeski i przez długie lata posiadali hegemonię na Peloponezie. Według podań założycielem miasta był legendarny Likurg, który podobno otrzymał od wyroczni delfickiej wytyczne jak dobrze kierować państwem i flotą, co podnosiło jego prestiż. Decyzje podejmowane były przez króla i Radę Starszych – szanowanych obywateli, którzy godnie przeżyli 60 lat. Po krótkim sojuszu, Sparta weszła w konflikt z Atenami i po zwycięstwie w wojnie peloponeskiej zdobyła znaczne wpływy Hellady. Ok. III w. p.n.e. Sparta utraciła znaczenie na rzecz Teb, a główna przyczyną był spadek liczby obywateli w wyniku licznych wojen, przez co nie mogła wystawić znaczącej armii. Jasnością i respektowaniem prawa, prostym życiem i ustrojem politycznym Sparta zachwycała jeszcze długo nawet największych filozofów, jak np. Platon. Do dziś ludność Sparty jest przykładem oddania idei wielkości państwa i organizacji społeczeństwa.

Korynt – miasto portowe leżące przy Przesmyku Korynckim, który łączy Peloponez z lądową częścią Grecji. Dzisiejsze miasto położone jest kilka kilometrów od starożytnych ruin, które leżą we wsi Archea Korinthos. Znajdują się tu m.in. Ruiny świątyni Apollina z V w. p.n.e., a powyżej, na stromej skarpie wznosiła się słynna w starożytnej Grecji świątynia Afrodyty uważana za miejsce sakralnej prostytucji, która nie przetrwała do naszych czasów. Warto zobaczyć również dobrze zachowane obwarowania średniowiecznej twierdzy.

Epidauros – miejsce gdzie od VI w. p.n.e. do IV w. istniało najsłynniejsze miejsce kultu boga-uzdrowiciela Asklepiosa. Poza świątynią boga z jego 7-metrową siedzącą statuą w formie ołtarza, warto zobaczyć najlepiej zachowany amfiteatr w Grecji, który posiada niesamowitą akustykę i mieścił 14 tys. widzów. Inne ciekawe zabytki to ruiny łaźni i sypialni, gdzie chorzy oczekiwali na uzdrowienie podczas snu.
Heraklion – główne miasto Krety i piąte co do wielkości w Grecji. Przeprawa promowa na Kretę zajmuje zwykle 3,5 – 4 godz. Główną atrakcją miasta są ruiny pałacu Knossos, którego historia i pamiątki opisane są dokładnie w pobliskim Muzeum Archeologicznym. Większość zabytków miasta pochodzi z czasów weneckich, kiedy Kreta przeżywała lata świetności, a na szczególna uwagę zasługuje wenecki Arsenał, ratusz i twierdza Koules z płaskorzeźbami Lwów św. Marka. W mieście znajdują się cenne cerkwie – Agios Markos i Agios Titos – ze szczątkami pierwszego biskupa Krety oraz katedra Agios Minas.

Grecki wieczór – odbywające się w tawernach wieczory, organizowane często prywatnie lub przez biura podróży to świetna okazja do poznania ciekawej kultury regionu i tradycyjnej kuchni. Często odbywają się pokazy tańca i nauka Zorby.

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej lecieć na Cyklady?
Sezon turystyczny na Cykladach zaczyna się pod koniec kwietnia i trwa do początku pory opadowej w połowie października, natomiast od czerwca do września temperatura przekracza 25°C i wtedy pojawia się tu najwięcej turystów. Najlepsze warunki do uprawiania sportów wodnych, zwłaszcza uzależnionych od wiatru, panują na wiosnę do końca czerwca i od września. Należy pamiętać, że promy i samoloty poza sezonem kursują według okrojonego rozkładu.

Jaka waluta obowiązuje w Grecji i jakie są orientacyjne ceny?
W Grecji od 2002 r. obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce. Ze względu na dużą ilość przypływających tu statków rejsowych i unikatowość regionu jest to jedna z droższych wysp greckich. Dotyczy to zarówno cen w lokalnych sklepach, jak również hoteli i restauracji.

Gdzie i jakie pamiątki kupić na Cykladach?
W miejscowościach turystycznych jest wiele sklepików z pamiątkami, gdzie oprócz gadżetów związanych z wyspą czy poszczególnym miastem dostać można ręcznie tkane materiały, koronki i hafty. Często z wysp przywożone są też artystyczne wyroby jubilerskie. Wiele ciekawych rzeczy można dostać na targowiskach w większości wyspiarskich stolic. Trzeba pamiętać, że większość sklepów zamykana jest podczas sjesty ok. godz. 14-17, ale potem  czynne są do ok. 21.00. W poniedziałki, środy i soboty godziny otwarcia sklepów są krótsze i kończą się w porze sjesty.

Jaki czas obowiązuje w Grecji?
Czas lokalny jest późniejszy o godzinę od obowiązującego w Polsce, więc po przylocie przestawiamy zegarek o godzinę do przodu.

Jak poruszać się po Cykladach?
Popularnym środkiem transportu na wyspach są autobusy, których rozkłady jazdy znajdują się na przystankach i w hoteach. Wokół wysp przeważnie biegnie dobra droga umożliwiająca dojazd do miejscowości turystycznych. Między poszczególnymi wyspami funkcjonują połączenia promowe, pływają katamarany i wodoloty. Wielu turystów wynajmuje prywatne łodzie i jachty by zwiedzać okolicę i pływać na najlepsze plaże, turyści o zasobniejszych portfelach mogą korzystać z prywatnych awionetek w podróżowaniu między wyspami, na których znajdują się lotniska. Na większości wysp znajdują się również wypożyczalnie samochodów i skuterów – w taki sposób najlepiej zwiedzać niezwykłe zakątki poszczególnych wysp. Do plaż oddalonych od kurortów kursują taksówki wodne oraz łodzie „kaiki”.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Jakie plaże są na Cykladach?
Na wyspach przeważają plaże piaszczysto-żwirowe, w wielu miejscach wąskie plaże przeplatają się ze skalistymi brzegami i zatoczkami kąpielowymi z różnorodną nawierzchnią brzegu. Wystarczy udać się na wycieczki po wybrzeżu wysp, by znaleźć ustronne miejsca idealnie nadające się do kąpieli. Przy kurortach znajdują się plaże doskonale zagospodarowane, zarówno pod kątem wypożyczalni sprzętu wodnego, jak i gastronomicznym. Dziewicze plaże, niezaludnione i charakteryzujące się niespotykaną czystością można znaleźć na wyspie Amorgos, nurkowanie w bezmiarze błękitu jest niezapomnianym przeżyciem, na Andros jest około 300 różnorodnych plaż piaszczystych i żwirowych, o różnym stopniu zagospodarowania. Jedne są nowoczesne i tłumnie oblegane, inne odizolowane i trzeba do nich popłynąć wynajętą łodzią lub taksówką wodną. Na Paros można znaleźć plaże przeznaczone do uprawiania sportów wodnych, oddalone, zaciszne zatoczki oraz oblegane i popularne piaszczyste plaże idealne dla entuzjastów długich kąpieli i  rodzin z dziećmi, najbardziej znana jest słynna Złota Plaża – Christi Akti. Raj dla plażowiczów to piaszczysta plaża właśnie w miejscowości o zachęcającej nazwie Paradise na Mykonos, z doskonałym zapleczem i widokiem na pobliskie skały. Z kolei na Santorini turyści pojawiają się często na czarnych i czerwonych, żwirowych plażach wulkanicznych.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.

Jakie są ograniczenia celne w Grecji?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić: do 800 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Grecji?
Służba zdrowia, zarówno prywatna jak i publiczna jest w Grecji ogólnodostępna. Przed wyjazdem można starać się w oddziale NFZ o wyrobienie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EUKZ), która daje możliwość korzystania z podstawowej służby zdrowia w przychodniach i szpitalach. Warto jednak wykupić prywatne ubezpieczenie kosztów leczenia, które w razie konieczności pokryje wyższe koszty i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Grecji tak jak i innych krajów Unii Europejskiej jest dowód osobisty lub paszport. Lecąc do Grecji samolotem paszport, dla osób posiadających dowód osobisty nie jest wymagany. W Grecji nie ma obowiązku meldunkowego jeżeli pobyt nie przekracza 90 dni i nie jest w tym czasie podejmowana praca na terenie kraju.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Atenach www.athens.polemb.net

Najbliższe ambasady i konsulaty:

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Greckiej
Grecja, Ateny, Chryssanthemon 22, 154 52 Paleo Psychiko
Tel.: +302106797700 Tel. dyżurny: +306936554629 Faks: +302106797711
http: www.athens.polemb.net

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Heraklionie
Grecja, Heraklion, 39, 1821 Str., 712 01 Heraklion - Crete
Tel.: (00-302-810) 221-786 Tel. dyżurny: (00-302-810) 325-242

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Pireusie
Grecja, Pireus, 57, Akti Miaouli, 185-36
Tel.: (00-302-10) 429-23-44 Faks: (00-302-10) 429-23-45

Itaka

Karpathos

Kefalonia

Keos

Korfu

Kos

Kreta

Lefkada

Lesbos

Limnos

Milos

Mykonos

Naxos

Paros

Patmos

Peloponez

Riwiera Olimpijska

Rodos

Saloniki

Samos

Samotraka

Santorini

Skiathos

Skopelos

Syros

Tesalia

Thassos

Tinos

Zakynthos

Grecja: Alonissos , Andros , Antiparos , Ateny , Attyka , Chalkidiki , Chios , Epirus , Evia , Grecja Środkowa , Grecka Macedonia , Ikaria , Ios , Itaka , Karpathos , Kefalonia , Keos , Korfu , Kos , Kreta , Lefkada , Lesbos , Limnos , Milos , Mykonos , Naxos , Paros , Patmos , Peloponez , Riwiera Olimpijska , Rodos , Saloniki , Samos , Samotraka , Santorini , Skiathos , Skopelos , Syros , Tesalia , Thassos , Tinos , Zakynthos

Wybierz region Alonissos , Andros , Antiparos , Ateny , Attyka , Chalkidiki , Chios , Epirus , Evia , Grecja Środkowa , Grecka Macedonia , Ikaria , Ios , Itaka , Karpathos , Kefalonia , Keos , Korfu , Kos , Kreta , Lefkada , Lesbos , Limnos , Milos , Mykonos , Naxos , Paros , Patmos , Peloponez , Riwiera Olimpijska , Rodos , Saloniki , Samos , Samotraka , Santorini , Skiathos , Skopelos , Syros , Tesalia , Thassos , Tinos , Zakynthos